اذان

    اذان به خاطر خدا  

قال رسول الله - صلى الله علیه وآله -:المؤ ذن المحتسب کالشاهر بسیفه فى سبیل الله القائل بین الصفین ؛
اذان گویى که به خاطر خدا اذان بگوید، مانند کسى است که در راه خدا شمشیرش را از غلاف بیرون مى آورد، و بین دو صف (کفر و اسلام ) جنگ مى کند.
(بحارالانوار، ج 81، ص 149)

نخستین اذان گو

قال رسول الله - صلى الله علیه وآله -:ان اول من سبق الى الجنة بلال ... لانه اول من اذن ؛
بلال نخستین کسى است که به سوى بهشت پیشى گرفت ، چون که او نخستین کسى بود که اذان گفت .
(وسائل الشیعه ، ج 4، ص 614)

شنیدن اذان و شرکت در نماز جماعت

قال على - علیه السلام -:من سمع النداء فلم یجبه من غیر علة فلا صلاة له ؛
هرکه بانگ (اذان ) را بشنود و بدون علت بدان پاسخ ندهد، پس نمازى براى او نیست .
(وسائل الشیعه ، ج 55، ص 375)

هنگام شنیدن اذان

قال الصادق - علیه السلام -:اذن کلما سمعت الاذان کما یوذن الموذن ؛
وقتى صداى اذان موذن را شنیدى ، اذان بگو.
(بحارالانوار، ج 81، ص 174)

اهل آسمان و شنیدن اذان

قال رسول الله - صلى الله علیه وآله -:ان اهل السماء لایسمعون من اهل الارض شیئا الا الاذان ؛
همانا اهل آسمان نمى شنوند از اهل زمین چیزى مگر اذان را.
(میزان الحکمه ، ج 1، ص 82)

مزد موذن

قال على - علیه السلام -:لاباس ان یجرى علیه من بیت المال ؛
براى موذن از بیت المال مزدى بدهند، اشکالى ندارد.
(بحارالانوار، ج 81، ص 161)

رفع بداخلاقى به وسیله اذان

عن ابى عمیر، عن هشام بن سالم ، قال - علیه السلام -:و من ساء خلقه فاذنوا فى اذنه ؛
کسى که اخلاقش بد است در گوش او اذان بگویید.
(میزان الحکمه ، ج 1، ص 84)

اذان و اقامه در گوش نوزاد

قال الصادق - علیه السلام -:المولود اذا ولد یوذن فى اذنه الیمنى و یقام فى الیسرى ؛
فرزند وقتى به دنیا آمد، در گوش راست او اذان و در گوش چپ او اقامه بگویید.
(مکارم الاخلاق ، ص 261)

نماز همراه با اذان و اقامه

قال على - علیه السلام -:من صلى باذان و اقامة صلى خلفه صف من الملئکة لایرى طرفاه و من صلى باقامة صلى خلفه ملک ؛
هرکس که نماز خود را با اذان و اقامه بخواند، صفى از فرشتگان پشت سر او به نماز مى ایستد که دو طرف آن صف دیده نمى شود و هر کس نماز خود را با اقامه تنها بخواند، یک فرشته پشت سر او نماز مى گزارد.
(ثواب الاعمال ، ص 58)

دعاى بین اذان و اقامه

قال رسول الله - صلى الله علیه وآله -:الدعاء بین الاذان و الاقامة لایرد؛
دعاى بین اذان و اقامه رد نمى شود.
(شهاب الاخبار، ص 44)